Os seguintes sub-apartados fan referencia ás seguintes leis e decretos:

• Lei 11/2007, do 22 de xuño, de acceso electrónico dos cidadáns aos Servizos Públicos.
• Real Decreto 1671/2009, do 6 de novembro, polo que se desenvolve parcialmente a Lei 11/2007, do 22 de xuño, de acceso electrónico dos cidadáns aos Servizos Públicos.
• Lei 39/2015, do 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas, a cal, na súa “Disposición derrogatoria única” apartado b), derroga a Lei 11/2007, e o seu apartado g) derroga os artigos 2.3, 10, 13, 14, 15, 16, 26, 27, 28, 29.1.a), 29.1.d), 31, 32, 33, 35, 36, 39, 48, 50, os apartados 1, 2 e 4 da disposición adicional primeira, a disposición adicional terceira, a disposición transitoria primeira, a disposición transitoria segunda, a disposición transitoria terceira e a disposición transitoria cuarta do Real Decreto 1671/2009. Aínda así, manteranse en vigor (non se considerarán derrogadas) ata que, de acordo con o disposto na disposición final sétima, produzan efectos as previsións relativas ao rexistro electrónico de apoderamentos, rexistro electrónico, punto de acceso xeral electrónico da Administración e arquivo único electrónico.

A Lei 39/2015, do 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas, no seu artigo 10, Sistemas de firma admitidos polas Administracións Públicas, indica que, dentro do contexto no que nos/nos atopamos relativo aos empregados públicos, a firma electrónica:

Pódese usar para a identificación e autenticación do exercicio da competencia da Administración ou Órgano Administrativo ao que pertence o empregado. Neste aspecto, indícase que se considerarán válidos para efectos de firma electrónica:

• Sistemas de firma electrónica cualificada e avanzada baseados en certificados electrónicos cualificados de firma electrónica expedidos por fornecedores incluídos na “Lista de confianza de fornecedores de servizos de certificación”, dispoñible na seguinte ligazón:

• Tendo en conta o contexto no que estamos, de empregado público, o certificado usado para a firma, debe dispor da atribución de empregado público.

• Calquera outro sistema que as Administracións Públicas consideren válido nos termos e condicións que se estableza, sempre que conten cun rexistro previo como usuario que permita garantir a súa identidade, previa autorización por parte da Secretaría Xeral de Administración Dixital do Ministerio de Política Territorial e Función Pública, que só poderá ser denegada por motivos de seguridade pública, previo informe vinculante da Secretaría de Estado de Seguridade do Ministerio do Interior. A autorización haberá de ser emitida no prazo máximo de tres meses. Sen prexuízo da obriga da Administración Xeral do Estado de resolver en prazo, a falta de resolución da solicitude de autorización entenderase que ten efectos desestimatorios.

Tamén se fai referencia a sistemas de selo electrónico, pero isto queda fóra do ámbito de empregado público.

Para o caso específico da Administración Xeral do Estado, o Real Decreto 1671/2009, no seu artigo 21, deixa fose todo certificado que non sexa o de empregado público ou os incluídos no DNIe.

A Lei 39/2015, do 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas, no seu artigo 9, Sistemas de firma admitidos polas Administracións Públicas, indica que, dentro do contexto no que nos/nos atopamos relativo aos empregados públicos, poderán identificarse electronicamente ante as Administracións Públicas a través de:

• Sistemas baseados en certificados electrónicos cualificados de firma electrónica expedidos por fornecedores incluídos na “Lista de confianza de fornecedores de servizos de certificación”.
• Sistemas de clave concertada e calquera outro sistema, que as Administracións consideren válido nos termos e condicións que se estableza, sempre que conten cun rexistro previo como usuario que permita garantir a súa identidade, previa autorización por parte da Secretaría Xeral de Administración Dixital do Ministerio de Política Territorial e Función Pública, que só poderá ser denegada por motivos de seguridade pública, previo informe vinculante da Secretaría de Estado de Seguridade do Ministerio do Interior. A autorización haberá de ser emitida no prazo máximo de tres meses. Sen prexuízo da obriga da Administración Xeral do Estado de resolver en prazo, a falta de resolución da solicitude de autorización entenderase que ten efectos desestimatorios. Este segundo caso, é concretado para o persoal da Administración Xeral do Estado polo Real Decreto 1671/2009 que desenvolve parcialmente a Lei 11/2007, co Certificado Electrónico de Empregado Público. No artigo 22, o cal establece que:
  • Esos sistemas de firma estarán basados en certificados electrónicos que se denominarán Certificados Electrónicos de Empleado Público.
  • Só poderán usarse no desempeño das funcións propias do posto que ocupen os empregados ou para relacionarse coas Administracións públicas cando estas o admitan.
  • Ademais dos datos identificativos do titular o certificado de Empregado Público deberá conter o Órgano ou organismo público no que presta servizos o titular do certificado e o número de identificación fiscal do organismo.

Tamén se fai referencia a sistemas de selo electrónico, pero isto queda fóra do ámbito de empregado público.

Os funcionarios públicos poden identificar cos seus propios sistemas de firma electrónica a cidadáns que non dispoñan deles.

De acordo con a Lei 39/2015, artigo 12, Asistencia no uso de medios electrónicos aos interesados, cando se requira a identificación ou autenticación do cidadán mediante algún mecanismo electrónico contemplado na lei e do cal o cidadán non dispoña, tal identificación ou autenticación poderá ser válidamente realizada por funcionarios públicos mediante o uso do sistema de firma electrónica do que estean dotados.

Para que esta identificación poida facerse legalmente deben darse dúas condicións:

• O cidadán debe identificarse e prestar o seu consentimento expreso, debendo quedar constancia diso para os casos de discrepancia ou litixio.
• A administración deberá manter un rexistro actualizado dos funcionarios que están habilitados para realizar este tipo de identificación e autenticación do cidadán. Neste rexistro ou sistema equivalente, polo menos, constarán os funcionarios que presten servizos nas oficinas de asistencia en materia de rexistros.

O RD 1671/2009 do 6 de novembro establece no artigo 16.2 que ese rexistro poderá estender, mediante o correspondente Convenio de Colaboración, os seus efectos ás relacións con outras Administracións públicas. Este artigo queda derrogado pola Lei 39/2015, aínda que seguirá vixente ata que esta lei sexa desenvolvida por un novo Real Decreto (en proxecto). O RD tamén dispón que, ademais da obriga de que o funcionario estea habilitado para poder identificar a un cidadán ante outro órgano ou organismo destinatario da actuación para a que se ha de realizar a identificación e autenticación, é necesario que o sistema de firma electrónica utilizado tamén sexa admitido polo órgano destinatario.

Cando o funcionario deba identificar a un cidadán ante o Departamento ministerial ou organismo ao que el está destinado, bastará con que sexa habilitado para iso polo mesmo Departamento ministerial ou organismo. Non será necesaria, se está habilitado por este último, a súa inclusión no rexistro de funcionarios habilitados.